O knjizi:

Staroistočne despotije samo su spolja uzev ostavljale utisak moćnihi čvrstih država. U stvari, one su iznutra bile veoma nestabilnedržavne tvorevine. Egipatski, Asirski i Persijski carevi stalno sumorali da oružjem uspostavljaju države, koja bi se posle osvajačevesmrti raspale na svoje sastavne delove. Uzroci te nestabilnostistaroistočnih robovlasničkih despotija kriju se u njihovojplemenskoj i socijalnoj strukturi. Velike raznoplemenskerobovlasničke države starog istoka nisu bile, niti su mogle biti,nacionalne države. Ponikle na bazi krupnih osvajanja, one nisumogle biti čvrste političke organizacije, jer su im nedostajaleunutrašnje ekonomske spojnice. Države starog istoka razdirale suunutrašnje suprotnosti: pokoreni narodi stalno su se dizali protivosvajača; između robovlasnika, s jedne strane, i robova i ekonomskiupropašćenih članova seoskih opština, s druge strane, vođena jeneprestana klasna borba. Zato su države starog istoka bile iznutranestabilne, i često su se raspadale pri udarcima spolja.