O knjizi:

I antička i moderna nauka saglasne su u oceni da je Tukidid najveći istoričar antike. I dok Herodota nazivaju ocem istorije, Tukidid je opštepriznat kao osnivač naučne istoriografije. On je o Peloponeskom ratu pisao ne samo kao savremenik tog događaja nego i kao učesnik mnogih ondašnjih političkih i ratnih zbivanja i kao neko ko je podatke, proveravajući ih na različite načine, prikupljao od učesnika. Za razliku od Herodota, on se trudio da kritički i objektivno izlaže činjenice. Tukidid ne tumači ratna zbivanja osvetom bogova, već ostavlja da događaji govore sami o sebi, kao svedoci nepromenjive ljudske prirode. Tukididova istorija poučava o prirodi ljudi u ratnim okolnostima, kada prestane dejstvo pisanih i nepisanih zakona. Imperijalističku politiku Atine on smatra manifestacijom prava jačeg.